Stummioù : son ; sona ; sone ; sonen ; sonent ; sonet ; sonioù ; soniñ ; sonont ;
Gwelet an tem Soniñ ar c'hleier
ur son gousket
[zɔ̃n 'guskət]
une chanson de fatigue [quand bébé pleure de fatigue]
Selina Jagin, 1920, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ Unan bihan evel-se, pa deu da soñj dezhañ deus e vamm, fidedoulle, pa'c'h a e vamm kuit, e c'hallez krediñ hardi : ouin ouin. E vez klevet a bep sort sonioù quoi.
[yn’biən vəse pe dø də ʒõʃ ’teã døz i ’vãm – fidədule pe ha i ’vãm ’kwit ’halɛs ’kʁeːdi ’haj (…) – ve ’klɛwə bɔp sɔʁt ’sõːnjo kwa]
Un petit comme ça, quand il pense à sa mère, quand sa mère s'en va, tu peux bien croire que : ouin ouin. On entend toutes sortes de sons.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ Ha peogwir, ma 'nez ezhomm an nen sikour, fidedoulle, zo ur sonetenn ha n'eus ket nemet son anezhi, ha diouzhtu 'h arruo unan bennak.
A pegur, ma né émm ’n nén jikour, fidedoullé, zo e zonêtenn, a n’eus ke mè zon nèi, a dustu ’h aio un bénnak.
Et parce que... Si on a besoin d'aide, il y a une sonnette, et il suffit de sonner, et quelqu'un arrivera immédiatement.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
sonet 'ma div wech
['zɔ̃:nə ma diw weʃ]
j'avais sonné deux fois [à la porte]
Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ Ha feiz un devezh e oa arri e-barzh an ti : « Maman, klevet 'meus anezhañ o son, klevet 'meus anezhañ o son. »
[a fe ən 'dewəz wa 'aj bahn 'tiː – mãmãː 'klɛwə mø 'neã 'sõːn – 'klɛwə mø 'neã 'sõːn]
Et un jour, il était arrivé dans la maison : « Maman, je l'ai entendu chanter, je l'ai entendu chanter. »
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)