Stummioù : c'hwerv ;
▶ tennet euh... ar w... ar waegenn all war-benn aze, ar waegenn, ya ya, ar c'houchad c'hwerv
['tɛnɛd ə ə w ə 'wɛ:gən ɑl waɾ'bɛn 'ɑhe ə 'wɛ:gən ja ja ə 'huʃə hwɛrw]
enlevé euh... la p... l'autre peau là dessus, la peau, oui oui, la couche amère [châtaigne]
???
Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ aze zo ur groc'honenn rou... rouz, hoñ... hoñ a veze lâret ur wae... ur waegenn diouti, e oas sañset da dennañ honnezh, met bremañ ne deu ket sell, dam dezhe da vezañ gwenn, oh ! ne oa ket ampoezon ma kerez met... met c'hwerv e veze
[’ɑhe zo grɔ’hɔ̃:nən ɾu ɾu:s hɔ̃: hɔ̃: viʃe ’lɑ:rə wɛ ’wɛ:gən dɔ̃ti was ’sɑ̃sə də ’dɛnɑ̃ hɔ̃:z mɛ ’bœmɑ̃ da kə sɛl dɑ̃m dɛ də ve gwɛn o: wa kəd ɑ̃m’pwe:zɔ̃n me ’ke:rɛs mɛ mɛ hwɛɾw viʃe]
là il y avait une peau mar... marron, elle... elle était appelée « fil... un filet », tu était sensé enlever celle-là mais maintenant elle ne vient pas regarde, afin qu'elle soit blanche, oh ! ce n'était pas du poison si tu veux, mais... mais c'était amer [chât
Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ Heñ a vez c'hwerv da gentañ. Berk. Ne vez ket mat da c'hortoz. (R : Ar c'hafe ?) Ya. Pa ne vez ket laket sukr e-barzh.
[hẽ ve ’hwɛʁw də ’ge̞ntã – bɛʁk – ve kə ’maːt tə ’hɔʁtɔs – ja – pe ve kə ’lakə ’suk baʁs]
Il est amer au début. Beurk. Il n'est pas bon en attendant. (R : Le café?) Oui. Quand on n'y met pas de sucre.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)