Stummioù : e-pign ; en-pign ; pign ;
e-pign
[piɲ]
suspendu
Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)
e-pign deus ar voger
[piɲ døz 'vɔ:gər]
suspendu au mur [extérieur]
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
a veze e-pign diouzhit ordin
[viʒe piɲ diwid ɔr'din]
elle était tout le temps suspendue à toi [collée à tes basques]
Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)
Lakat anezhe e-pign !
[ˈlakə nɛ piɲ]
[Il faudrait] les pendre ! [les condamner à mort]
Paotr, 1951, Bear (dastumet gant Julien)
▶ E vije e-pign, hag ar re-se a vije ur skabell en-traoñ, hag ar re-se a vije o tont en-dro eno tout.
[viʒe 'piɲ a ʁehe viʒe 'skɑːbəl n'tʁɔw – a ʁehe viʒe tõn 'dʁoː eno tut]
Elles [les chaînes] étaient accrochées et il y avait un siège en bas et elles tournaient.
À propos du manège appelé « casse-cou ».
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
▶ kar aze e oa ur chadenn vihan, hoñ a veze e-pign gante
[kaʁ 'ɑ:he wa ʃɑ:n 'vijən hɔ̃: viʒe piɲ gɑtɛ]
car là il y avait une petite chaîne, elle y était suspendue [blague à tabac]
Frañswa ar Bihan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ e weles e dreid e-pign
['wɛ:lɛz i dɾɛjc piɲ]
tu voyais ses pieds pendus [personne pendue]
Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)