Stummioù : bomisañ ; vomisañ ;
▶ 1. « bomisañ » a vez lâret met « chetañ » a vez lâret ivez 2. chetañ
1. [bo'misɑ̃ ve lɑ:t mɛ 'ʃetɑ̃ ve 'lɑ:ʁəd ie] 2. ['ʃetɑ̃]
1. on dit « vomir » mais on dit aussi « vomir » 2. « vomir »
1. Selina Jagin, 1920, Bear
2. Ifig Bihan, 1915, Bear
(dastumet gant Tangi)
Brasoc'h e selloù evit e vouzelloù. E tebr da vomisañ.
Brasoc’h i zélo wit i vwélo. Dèb de vomisan.
[bʁasox i ’zɛlo wit i ’vwɛlo] [dɛb də vo’misã]
Il a les yeux plus gros que le ventre. Il mange à en vomir.
Ifig Bihan, 1915, Bear (dastumet gant Julien)