Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 29 frazenn.
12

ha... ha pell zo 'ma ket gwelet ar re... ar reoù vihan du, hag ar re-se zo gwashoc'h c'hoazh bepred, hag ar re-se 'vezont ket pell o produiñ hein ! une saloperie, ya ! ar reoù all zo les rats d'égout hein ! pezhioù traoù griz aze, me 'meus reoù du ha pas gros hein ! met daonet e vo ma ene ! produiñ a reont 'vat !

[a a ˌpɛl zo ˌma kə ˌgwe̞ˑlə ˌɹe ˌɹew ˈviˑən ˈdyˑ - a ˌɹeˑe zo ˈwɑsɔx ˌhwɑz ˈbopət - a ˌɹeˑe ˌvɛɲ cə ˈpɛl pɹoˈdyˑĩ ɛ̃ - ... - ˌjɑ - ˌɹeˈwɑl zo ... ɛ̃ - ˌpeˑʒo tɹɛw ˈgɹiːz ˌɑˑe - ˌme møz ɹew ˈdyˑ a pas ˈgɹoˑs ɛ̃ - mɛ ˈdɑ̃wnəd vo ma ˈiːne pɹoˈdyˑĩ ɹɛɲ ha]

et... et depuis longtemps je n'avais pas vu les... des petits noirs [rats], et ceux-là sont pires encore toujours, et ceux-là ne sont pas longs à se reproduire hein ! une saloperie, oui ! les autres ce sont les rats d'égout hein ! de gros machins gris là, moi j'ai des noirs et pas gros hein ! mais que damnée soit mon âme ! ils se reproduisent !

Remond ar Bras, 1934, Louergad (Sant Eler) (dastumet gant Tangi)

ha 'oa ket eu... 'oa ket deuet d'ar gêr bev, just e oan arri da gerc'hat bara evel-se peogwir 'h aen div wech ar sizhun en bisikled da gerc'hat bara, ha lâret da Nikol Gwilhou « daon ! n'eus ket mann nevez ebet amañ ? 'ba en Plûned ? » « ah, geo 'vat ! emezi ; ah ! arriet eo... aze zo arri ur maleur adarre emezi ! al Lagadeg emezi, Iv al Lagadeg deus Kraou ar Moc'h zo devet ! » « daonet e vo ma ene ! daon, n'eo ket posubl 'vat ! » « geo ! »

[a ˌwɑ kəd ə - ˌwɑ kə ˌdœ də ˌge̞ˑꝛ ˈbew - ˌʒyz wɑ̃n ˌɑj də ˈgɛhə ˈbɑˑɣa viˌse pu ˌhe̞n ˈdiw weʒ ˈzyˑn ɛn bisiˈklɛd də ˈgɛhə ˈbɑˑɣa - a ˈlɑˑɣəd də nikɔl ˈgwiju - ˈdɑ̃w ˌnøs kə mɑ̃n ˈnɛwe ˌbed ˈɑ̃mɑ̃ - ma ɛn ˈplyˑnət - a ˈge̞w ha ˌme̞j ˈge̞w - aˑ ˈɑjəd e̞ - ˌɑˑe zo ˌɑj ə ˈmɑˑlœꝛ ˌdɑj ˈme̞j - laˈgɑˑdəg ˌme̞j - ˌiv laˈgɑˑdəg des ˌkɣɔw ˈmoɣ zo ˈdɛwət - ˈdɑ̃wnə vo ma ˈiˑne - ˈdɑ̃w ˌne̞ kə ˈposyp a - ˈge̞w]

et il n'était pas euh... il n'était pas revenu chez lui vivant, juste quand j'étais revenu d'avoir été chercher le pain comme ça puisque j'allais deux fois par semaine en bicyclette pour chercher du pain, et [j'avais] dit à Nicole Guillou « dame ! il n'y a rien de neuf ici ? à Plûned ? » « ah, mais si ! dit-elle ; ah ! il est arrivé... là il y a de nouveau un malheur d'arrivé ! Le Lagadec dit-elle, Yves Le Lagadec de Kraou ar Moc'h est brûlé ! » « damné soit mon âme ! dame, mais ce n'est pas possible ! » « si ! »

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

met ingal zo, goude pa oan bras, pa 'ma gwelet anezhi 'ma diskwelet dezhi e oa fae ganin gwelet anezhi, « hennezh zo kaozeet diouzhit ha graet e vez un bourreau d'enfants emezon-me, daonet e vo ma ene ! »

[mɛ ˈiŋgal zo - ˌguˑde pə wɑ̃n ˈbɹɑːs - pa ma ˈgwe̞ˑlə ˈne̞j ma disˈkweːlə ˈde̞j wa ˈfɛˑ gəˌnĩ ˈgwe̞ˑləd ˌne̞j - ˈhẽˑs so koˈzeˑə diˌwit a ˌgwɛd ve - ... ˈmɔ̃me̞ ˌdɑ̃wnəd vo ma ˈɲeˑ]

mais peu importe, après quand j'étais grande, quand je l'avais vue je lui avais montrée que j'avais du dédain à la voir [ancienne institutrice violente], « ça c'est ce qui te décris et on dit un bourreau d'enfants dis-je, que mon âme soit damnée ! »

Solañj Beuvan, 1949, Kawan (dastumet gant Tangi)

daonet e vo ma ene memestra !

[ˈdɑ̃wnəd vo ma ˈiːne mo̞sˈtɾɑ]

que damnée soit mon âme quand même !

Jañ ar Wern, 1934, Sant Laorañs (dastumet gant Tangi)

triwec'h gwech 'neus kaset ac'hanon du-hont, an eil ma... service d'egile, ezhomm 'na da gaout ac'hanon klañv, « met damen e vo ma ene, me n'on ket klañv emezon-me ! »

[tɾiˈwɑx kweʃ nøs ˌkɑsəd ɑ̃w ˌdyˑən - nɛj ma - ˌse̞ɹvis deˈgiːle - ˌem na də ˌgɑˑd ˌɑ̃w ˈklɑ̃ˑ - mɛ ˈdɑ̃mən ə vo ma ˈiːne - me ˌnɔ̃ kə ˈklɑ̃ˑ ˌmɔ̃me̞]

il m'a envoyé dix-huit fois là-bas, d'un... service à l'autre, il avait besoin de me trouver malade, « mais que damnée soit mon âme, moi je ne suis pas malade dis-je ! »

Frañswa ar Bihan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

oh daonet e vin ma ene ! oh ! hennezh zo kap da lakat ord, oh ! hennezh zo... oh ! bras ! digourdi ! oh ! eñ 'h ey da berson, gantañ

[o ˈdɑ̃wnəd vĩ ma ˈɲeː - o ˌhẽˑs so ˌkɑp tə ˈlɑkə ˈɔɹd - o ˈhẽˑs so o - ˈbɹɑːs - a diˈguɹdi - o hẽ hɛj də ˈbɛɹsɔ̃n ˈgɑ̃ntɑ̃]

oh que je sois damnée, mon âme ! oh ! celui-là [prêtre] est capable de mettre de l'ordre, oh ! il est... oh ! grand ! dégourdi ! oh ! il [enfant] fera curé, avec lui

Janed Merrien, 1936, Bear (dastumet gant Tangi)

unan a oa kaboset tout e benn, gant ar grizilh, n'onn ket 'vat pe e oa... pe e oa tapet 'ba ur park bennaket pe betra, ya ! pejoù re, me 'ma bet div ivez, kenkent ha ma serret an nor, « daon ! » me a soñje din e oa tud o tennañ ! « daonet e vo... ma ene ! », « drao ! drao ! » met...

[ˈyˑn wa kaˈbosət ˌtud i ˈbe̞n - gɑ̃n ˈgɣiˑzil - ˌnɔ̃ kə hat pe wa - pe wa ˈtɑpə ma ˈpɑɣg beˈnɑkə pe ˈbɣɑˑ - ja - ˌpeˑʒo ˈɣeˑ - me ma ˌbe ˈdiw ˌiˑe - ˈkenken a ma ˈzɛɣə ˈnoˑꝛ - ˈdɑ̃w me ˈʒɔ̃ˑʒe̞ ˈdĩ wa ˌtyt ˈtɛnɑ̃ - ˈdɑ̃wnə vo - ma ˈiˑne - ˈdɣɑw ˈdɣɑw mɛ]

quelqu'un avait eu la tête toute cabossée, avec la grêle, je ne sais pas s'il... s'il avait été pris dans un champ ou quoi, oui ! de gros [grêlons] ! moi j'en avais reçu deux aussi, aussitôt que j'avais fermé la porte, « dame ! » moi je pensais qu'il y avait des gens qui tiraient ! « que mon âme soit damnée ! », « pan ! pan ! » mais...

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

met a-wechoù e son hag a-wechoù ne ra ket, daonet e vo ma ene ! me n'onn ket se, a-wechoù... a-wechoù... an deiz all 'da spontet ac'hanon « dam te zo bev adarre, te zo krog da son adarre ? » fidedoue, hola hola ! hola 'hat !

[mɛ ’we:ʒo zɔ̃:n a ’we:ʒo ɾa kət dɑ̃wnə vo ma ɲe me nɔ̃ kə ze ’we:ʒo ’we:ʒo djal da ’spɔ̃təd ɑ̃w - dɑ̃m te ’mɔ̃mɛ zo bew ’dɑ:e te zo kɾɔ:g də zɔ̃:n ’dɑ:e fidə’du:e hola hola hola hat]

mais parfois elle sonne [horloge] et parfois elle ne fait pas, bon sang de bonsoir ! moi je ne sais pas ça ! parfois... parfois... l'autre jour elle m'a effrayé « dame, toi tu es vivante de nouveau ? tu commence à sonner de nouveau ? » nom de dieu, hola hola, hop là !

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

daonet e vo ma ene !

['dɑ̃wnə vo 'mi:ne]

que damnée soit mon âme !

Janin An Aodren, 1939, Bear (dastumet gant Tangi)

Daon e vo ma ene, daon e vo ma ene, daon e vo ma ene.

[dãwn vo 'miːne]

Que mon âme soit damnée. [juron]

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

pa veze skorn ec'h aemp da ruzata paotr kaezh, daonet e vo ma ene

[pe viʒe skɔʁn hɛm də ʁy'zɑta po̞t'kɛz dɑ̃wnəd vo ma ɲe]

quand il y avait de la glace, nous allions glisser mon pauvre, que damné soit mon âme

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

hemañ 'na kazi mezh deus e vamm-gaer, « daonet e vo ma ene memes tra ivez »

['hemɑ̃ na 'kɑhe me:z døz i vɑ̃m'gɛ:r 'dɑ̃wnə vo ma ɲe mos'tʁɑ: ie]

celui-ci avait presque honte de sa belle-mère, « que mon âme soit damnée quand même aussi »

Aleñ Toudig, 1968, Bear (dastumet gant Tangi)

an ene kwa zo sañset eu... evel pa vez marv kwa... e varv met e ene a chom bev kwa, 'ba ar gont kwa

[ə 'ni:ne kwa zo 'sɑ̃səd ə wɛl pe ve mɑɹw kwa vɑɹw mɛd i 'i:ne ʃo̞m bew kwa bah gɔ̃n kwa]

l'âme quoi c'est en principe euh... comme quand on meurt quoi... il meurt mais son âme reste vivante quoi, d'après ce qu'on raconte quoi

Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)

daonet e vo ma ene, te n'eo ket tomm da dorn !

['dɑ̃wnə vo 'mi:ne te ne̞ kə tɔm də dɔɹn]

que damnée soit mon âme, ta main n'est pas un chaude !

Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)

daonet e vo ma ene emezañ !

['dɑ̃wnəd vo 'mi:ne meɑ̃]

que damnée soit mon âme dit-il !

Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)

daonet e vo ma ene !

['tɑ̃wnəd vo ma 'i:ne]

damnée soit mon âme !

Jañ ar Wern, 1934, Sant Laorañs (dastumet gant Tangi)

hemañ 'na kazi mezh deus e vamm-gaer, « daonet e vo ma ene memes tra ivez »

['hemɑ̃ na 'kɑhe me:z døz i vɑ̃m'gɛ:r 'dɑ̃wnə vo ma ɲe mos'tʁɑ: ie]

celui-ci avait presque honte de sa belle-mère, « que mon âme soit damnée quand même aussi »

Aleñ Toudig, 1968, Bear (dastumet gant Tangi)

ni 'meump bet dour paotr kaezh, daonet e vo ma ene, trempet e oamp ken ken e oamp

[nim mœm be du:r pot’kɛ:z ’dɑ̃wnəd vo ma’ɲe ’trempəd wɑ̃m ken ken wɑ̃m]

nous avions eu de l'eau mon gars, damné soit mon âme, nous étions archi-trempés

Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

soñj 'meus gwelet... en hon sav o tommañ hon zreid deus an tan aze evel-se, ken e winkemp (?), daonet e vo ma ene, e veze skoet ur pezh targos, ur pezh targos koad aze

[ʒɔ̃:ʒ møz 'gwɛ:ləd mɔ̃m zɑ: 'tomɑ̃ mɔ̃m zrɛjd des tɑ̃:n 'ɑe vi'se ken ə 'wiŋkɛm dɑ̃wnəd vo ma ɲe viʃe 'skoət pes 'tɔɾgəs pes 'tɔɾgəs kwɑd 'ɑe]

je me rappelle... debout en train de se chauffer les pieds au feu là comme-ça, tellement que nous ruions, damnée soit mon âme, on jetait une grosse bûche, une grosse bûche en bois là

???

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

mallozh doue ma ene !

[ˌmɑləs'tue mə 'iɲe]

malédiction de dieu mon âme !

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

Kavet zo bet 29 frazenn.
12