Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 143 frazenn.
12345678

Aze e oamp, un devezh, eu... o vont... o vont... o vont da sikour ar reoù a oa 'ba ar C'hroashent aze. E oa... familh L'Anthoen, a oa 'ba... a oa o chom e-barzh. Ha 'dant ur parkad lin, da dennañ. Ha pa 'vije ur parkad lin da dennañ, peogwir e dennez... ur metr ledander, evit lakat anezhe en o gourvezioù da... da sec'hañ. E vije... 'h ae... 'h ae tout bugale eu... ar menajoù all, da... da vachinat. Hag e oamp 'bar ar porzh, eno, un devezh duzh ar beure, oc'h ober ur rendez-vous evit mont goude-merenn da dennañ ar parkad lin-se. Tout asambles.

[ˈhɣwɑsɛn]

Nous étions là, un jour, euh... allant... allant... allant aider ceux de ar C'hroashent là. C'était... la famille L'Anthoen, qui était à... qui y habitait. Et ils avaient un champ de lin, à arracher. Et quand il y avait un champ de lin à arracher, puisque tu arraches... sur un mètre de large, pour les allonger pour... pour sécher. Il y avait... tous les enfants des autres fermes allaient... allaient euh... pour... pour machiner. Et nous étions dans la cour, là-bas, un jour le matin, ayant rendez-vous pour aller l'après-midi arracher ce champ de lin-là. Tous ensemble.

Lanvaodez
Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.

Jañ Jelard, 1928, Lanvaodez (dastumet gant Tangi)

goude-merenn zo ur bet pilad !

[ˌguˑdeˈmɛɹn zo ˌbe ˈpiːlət]

cet après-midi il y a eu une grosse averse !

Suzan an Alan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

peogwir pa vije prest merenn, e vije prest merenn, 'h arrient tout d'o merenn, ha pa vijent aet tout deus taol, ac'hanta, 'h ae d'ober un dro 'ba ar parkoù da welet penaos e vije kont gant eu... gant evel... gant an ed ha gant tout an traoù

[pyˌpyˑɹ pe viʒe ˌpɹest ˈmɛɹn - viʒe ˌpɹest ˈmɛɹn - ˌhɑjɛɲ ˈtut to ˈmɛɹn - a pe ˌviʒɛɲ ˌɛt ˈtut təs ˈtoːl - ˌhɑ̃nta he̞ ˌdo̞ˑɹ ˈndɾo bah ˈpɑɹko də ˌwe̞ˑlə pəˈnɔ̃ viʒe ˈkɔ̃n gɑ̃n ə - gɑ̃n we̞l gɑ̃n ə ˈneːt a gɑ̃n ˈtun ˌtɛw]

parce que quand le déjeuner était prêt, le déjeuner était prêt, ils arrivaient tous déjeuner, et quand ils s'étaient tous mis à table, eh bien, elle allait faire le tour des champs pour voir comment c'était avec euh... avec comme... avec le blé et toutes les choses

Suzan an Alan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

hag amañ, e oa arri un devezh amañ e oa... arriet reoù deus Gwerliskin da chom, 'ba Penn Pluskoad aze e oant d'ar c'houlz-se, añfin, marv int o-daou bremañ ivez, hag eu... goude e oant arri aze, e oant arriet da bediñ ac'hanomp da vont eu... d'hom merenn e-barzh, ha fidamdoulle ivez ! ha hi da lâret din-me evel-se neuze « eu... me zo deut da lâret... da bediñ ac'hanoc'h da dont d'ho lein neuze a-benn... a-benn disul, met me 'ouien ket petra a oa lein ! ha 'ma ket kredet goull ganti te ! 'ma ket kredet goull ganti ! ha goude e oamp hom-daou o soñjal « met petra eo lein ? pe eo merenn pe eo koan ? »

[ag ˌɑ̃mɑ̃ - wa ˌɑj ˈndewəz ˌɑ̃mɑ̃ wa - ˌhɑjə ˈɹew dœz gwɛɹˈliskin də ˌʃo̞m - bah pe̞n ˈplyskwad ˌɑhe̞ wɑ̃ɲ də ˈhuls se - ɑ̃ˌfin ˈmɑɹw iɲ oˌdo̞w ˈbɹœmɑ̃ ˌiˑe - ag ə - ˌguˑde wɑ̃ɲ ˌɑj ˌɑhe̞ wɑ̃ɲ ˌɑjəd də ˈbeːdĩ ˈɑ̃ːnɔ̃m də ˈvɔ̃n ə - dɔ̃m ˈmɛɹn ˌbɑɹs - a fidəmˈdule̞ ˌiˑe a ˌhiˑ də ˌlɑˑɹəd ˈtĩme vəˌse ˌnœhe - ə me zo ˌdœt tə ˌlɑˑɹət - də ˈbeːdĩ ˌɑ̃ˑnɔx də ˌdɔ̃n do ˈlɛɲ ˌnœhe be̞n be̞n deˈsyːl - mɛ ˌme wiˌe̞ŋ kə ˌpɹɑ wa ˈlɛɲ - a ˌma kə ˈkɹeːdə ˈgul ˈgɑ̃nti te - ˌma kə ˈkɹeːdə ˈgul ˈgɑ̃nti - a ˌguˑde wɑ̃m ɔ̃mˌdo̞w ˈʃɔ̃ˑʒəl mɛ ˌpɹɑ he̞ ˈlɛɲ - ˌpe he̞ ˈmɛɹn ˌpe he̞ ˈkwɑ̃ːn]

et ici, un jour était arrivé ici, étaient... venus habiter des gens de Gwerliskin, à Penn Pluskoad là qu'ils étaient à cette époque-là, enfin, ils sont morts tous les deux maintenant, et euh... après ils étaient venus là, ils étaient venus nous inviter à venir euh... déjeuner chez eux, et bon sang aussi ! et elle de me dire à moi comme ça alors « euh... je suis venue vous dire... vous inviter à déjeuner alors pour... pour dimanche, mais moi je ne savais pas ce que c'était « le déjeuner » ! et je n'avais pas osé lui demander pardi ! je n'avais pas osé lui demander ! et après nous étions tous les deux à réfléchir « mais c'est quoi le déjeuner ? c'est le déjeuner ou le dîner ? »

Mari ar Gag, 1932, Bear (Lanneven) (dastumet gant Tangi)

ur wech e oamp eu... e oamp o tont d'ar gêr deus ar skol, hag hom c'hoar vihan a oa... oa bihan, eu... c'hwech vloaz, apeupre pemp pe c'hwec'h vloaz, ha fidambie, ha 'ba Ru Briand a-hont e oa... e oa annamited o labourat 'ba ar menajoù, e vije xxx ( ?) annamited hag e vije ur boch o serveilh anezhe, ha peogwir ni 'h aemp d'hom merenn da... pevar gilometr 'mamp d'ober, mont d'hom merenn d'ar gêr, hag e oamp just oc'h arriet war an tamm tosenn 'mamp da dremen, oh ! ha ni o welet ar boch-se oc'h arriet, e fuzuilh gantañ war e skoaz ha tout, hag eñ... eñ da dapet hom c'hoar vihan war e vrec'h, « oh ! mignonne, mignonne, emezañ », blev melen frizet 'na ha tout, bouklet gantañ, « oh ! mignonne, mignonne, emezañ, des beaux cheveux emezañ », met me a lâr dit, ni 'oamp ket c'hwezhet sell !

[ˌweʒ wɑ̃m ə - wɑ̃m ˌtɔ̃n də ˈge̞ːɹ dœs ˈskoːl - a ɔ̃m ˌhwɑˑɹ ˈviˑən wa wa ˈbiˑən - ə - ˈhwɛx la - apøˌpɹɛ ˈpɛm pe ˈhwɛx la - a fidɑ̃mˈbiˑe̞ a ba ɹyˈbɾiˑɑ̃n ˌɑ̃wɔ̃n wa - wa anaˈmited laˈbuːɹəd bah meˈnɑːʒo - ˌviʃe ˌdɛs ʃa anaˈmitət a viʃe bo̞ʃ ˈsyɹvɛj ˌne̞ - a pyˌgyˑɹ ˈnym he̞m dɔ̃m ˈmɛɹn də - ˌpɛwaɹ giloˈmɛt mœm ˌdo̞ˑɹ - ˌmɔ̃n dɔ̃m ˈmɛɹn də ˈge̞ːɹ - a wɑ̃m ʒyst ˈhɑjəd waɹ ˌtɑ̃m ˈdo̞sən mœm də ˈdɾemen - o a ˌnym we̞ˑl ˈbɔʃ se ˈhɑjət - i ˈvyzyj gɑ̃tɑ̃ waɹ i ˈskwɑˑ a ˌtut - a ˌẽˑ ˌẽˑ də ˈdɑpət ɔ̃m ˌhwɑˑɹ ˈviˑən waɹ i ˈvɹex - ... me - blɛw ˌmeˑlən ˈvɹiːzəd na a ˌtut - ˈbukləd gɑ̃ntɑ̃ - ... me ... ˌmeˑɑ̃ - mɛ ˌme laɹ ˌdid ˈnym wɑ̃m kə ˈxweˑət se̞l]

une fois nous étions euh... nous revenions à la maison de l'école, et notre petite soeur était... était petite, euh... six ans, cinq ou six ans à peu près, et bon sang, et à Ru Briand là-bas il y avait... il y avait des annamites qui travaillaient dans les fermes, il y avait xxx ( ?) des annamites et un boche qui les surveillait, et puisque nous allions déjeuner à... nous avions quatre kilomètres à faire, aller à la maison déjeuner, et nous arrivions juste sur la petite bosse que nous avions à passer, oh ! et nous de voir ce boche-là arriver, son fusil à l'épaule et tout, et lui... lui de prendre notre petite soeur dans les bras, « oh ! mignonne, mignonne, dit-il », elle avait des cheveux blonds frisés et tout, bouclés, « oh ! mignonne, mignonne, dit-il, des beaux cheveux dit-il », mais moi je te dis, nous n'étions pas fières tiens !

Sant Laorañs

Mari ar Gag, 1932, Bear (Lanneven) (dastumet gant Tangi)

goude merenn omp bet ti he c'hoar hag eu... 'meump tremenet Pont Brenn

[... ˌpɔ̃n ˈbɣe̞n]

Rospez
Diwallit : frazenn dastumet e-maez Bro-Vear.

Tinaig Perch, 1942, Rospez (dastumet gant Tangi)

merenn zo ganit ?

[ˈmɛʁn zo gɑ̃ˈnit]

tu es invité à déjeuner [tout-à-l'heure, ou tu vas prendre ton déjeuner] ?

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

diryaou, gallet a rey debriñ lec'h e karo, kar me 'vin ket kat d'ober merenn dezhe

[diˈʁiːo - gɑl ə ʁɛj ˈdiːbĩ le̞h ˈkɑːʁo - kaʁ me ˈvĩŋkə kad do̞ːʁ me̞ʁn de̞]

jeudi, il pourra manger où il veut, car moi je ne pourrai pas leur préparer le déjeuner

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

lein, adlein ha merenn, adverenn ha koan

[lɛɲ ’hɑlɛɲ a mɛʁn - ha’vɛʁn a kwɑ̃:n]

le petit déjeuner, la collation du matin et le déjeuner, le goûter et le dîner

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

restajoù merenn

[ʁes’tɑ:ʒo 'mɛʁn]

les restes du déjeuner

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

chomet e oant gant ho merenn ?

['ʃoməd wɑ̃ɲ gɑ̃n o mɛʁn]

ils étaient restés déjeuner ?

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

d'o merenn e oant ganit ?

[do mɛʁn wɑ̃ɲ gɑ̃nit]

ils déjeunaient avec toi ?

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

pa gomañse deus ar beure gwelet a rez e veze adlein, merenn, adverenn, tri bred

[pe go’mɑ̃se dœz ’bœ:ɾe gwe:z viʒe ’hɑlɛɲ mɛɾn ’hɑ:vɛɾn tɹi bɹe:t]

quand ça commençait le matin vois-tu il y avait la collation, le déjeuner, le goûter, trois repas

Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)

peogwir 'da d'ober gant he zelefon, ha feiz e oan bet a-raok merenn en-dro dezhañ

[py'gy:ɹ da do̞:ɹ gɑ̃ i zele'fɔn a fe: wɑ̃n be ɹog mɛɹn ndɾo de:ɑ̃]

parce qu'elle avait du mal avec son téléphone, et ma foi j'avais été avant midi m'en occuper

Janed Merrien, 1936, Bear (dastumet gant Tangi)

ma maeronez a oa o chom 'ba bourk Kawan hag eu... e vije d'ober mont da... d'hom merenn deiz... deiz Sant Garan

[mə mɛ'ɹɔ̃:nəz wa ʃɔm ba buɹk 'kɑwɑ̃n ag ə viʃe do̞:ʁ mɔ̃n də dɔ̃m mɛɹn de: de: zɑ̃n 'gɑ:ɹɑ̃n]

ma marraine habitait dans le bourg de Kawan et euh... il fallait aller à... déjeuner le jour... jour de Sant Garan

Pier Gotie, 1938, Plûned (dastumet gant Tangi)

ne blije ket din manket ma merenn

[bli'ʒɛ kə dĩ 'mɑ̃ŋkəd mə mɛʁn]

je n'aimais pas rater mon déjeuner

Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)

gremp merenn !

[gwɛm mɛʁn]

faisons le déjeuner !

Janin An Aodren, 1939, Bear (dastumet gant Tangi)

Ha e vije graet merenn kazi ordin, goude, ha ti 'n eil ha ti 'n all quoi, a-beb-eil.

[... a ti ’nɛʎ a ti ’nal kwa -- bo’bɛʎ]

Et on faisait ensuite le repas de midi, presque toujours, chez l'un et chez l'autre, tour à tour.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

a-benn merenn e oant arri en-dro

[bɛn mɛrn wɑ̃ɲ ɑj dro:]

et pour le déjeuner ils étaient revenus

Aleñ Toudig, 1968, Bear (dastumet gant Tangi)

ar gwener goude merenn e deu da gerc'hat anezhi da Vear

[’gwe:nɛr ’gu:de mɛrn dø də ’gɛrhad nɛj də ’vear]

le vendredi après-midi il vient la chercher à Bear

Aleñ Toudig, 1968, Bear (dastumet gant Tangi)

Kavet zo bet 143 frazenn.
12345678