Brezhoneg Bro-Vear

Klask

Kavet zo bet 39 frazenn.
12

ha 'ma gwelet anezhañ en em reudiñ evel-se da vervel

[a ma ˈgwe̞ˑlɛd ˈneˑɑ̃ nɔ̃n ˈɹɛːdĩ ve̞ˌse̞ də ˈvewəl]

et je l'avais vu se raidir comme ça à mort

Mari Duigou, 1935, Tregonnev (dastumet gant Tangi)

ha me o klevet anezhañ o leskel un dihopadenn abominab 'ba an ti, ha me d'an ti ! a-benn neuze e oa en em reudet da vervel, en em reudet ken e deue ar gwazhioù er-maez deus e divvrec'h

[a ˌme ˈklɛwɛd ˈneˑɑ̃ ˈlɛskən djoˈpɑːn aboˈmiːnab ban ˈtiˑ - a ˈme dən ˈtiˑ - ˈbe̞n ˌnœhe wa nɔ̃n ˈɹɛːdɛd də ˈvewəl - nɔ̃n ˈɹɛːdɛd ken ˌde gwaˈziˑo ˌmeˑz dyz i ˈdiˑvɣe̞x]

et moi de l'entendre laisser un cri abominable dans la maison, et moi d'entrer dans la maison ! pour alors il se raidissait à mort, il s'était raidi tellement que les veines sortaient de ses bras

Mari Duigou, 1935, Tregonnev (dastumet gant Tangi)

ma vamm-gaer a lâre se din, met pet gwech 'meus ket klevet anezhi o la... lâret se, « oh ma doue ! me 'meus arri hast da vervel, kar ar bed zo o vont war e c'henoù emezi, n'eo ket posubl d'ober moaien da derc'hen an traoù... », oh ma doue ! ma arrije en-dro bremañ, partiañ a raje a-raok diouzhtu

[mə ˌvɑ̃mˈgɛːɹ ˌlɑˑɹe ze dĩ mɛ ˈpet kweʃ ˌmøs kə ˈklɛwəd ˌne̞j ˈlɑ ˈlɑˑt se - o ma ˈduˑe - me møz ˌɑj - ˌhɑst tə ˈveɹwəl - kaɹ ˈbeːt so ˌvɔ̃n waɹ i ˈheːno me̞j - ˌne̞ kə ˈposyb ˌdo̞ˑɹ ˈmojən də ˈdɛɹhɛn ˈtɾɛw - o ma ˈduˑe - ma ˌhɑjʃe ˌndɹo ˈbɹœmɑ̃ - paɹˈtiˑɑ̃ ɹaʃe ˌɹo̞ˑg dyˈstyˑ]

ma belle-mère me disait ça, mais combien de fois je ne l'ai pas entendu di... dire ça, « oh mon dieu ! moi j'ai hâte de mourir, car le monde perd la tête disait-elle, ce n'est pas possible de trouver le moyen de continuer les choses... », oh mon dieu ! si elle revenait maintenant, elle détalerait tout de suite

Mari ar Gag, 1932, Bear (Lanneven) (dastumet gant Tangi)

oh ! ha... ha 'neus bet tomm an deizioù all paotr-kaezh, laket an div vihan war... 'ba ar baignoire, homañ 'deus eu... bloaz tremenet, eben all, tri bloaz, hag an hini vihan a oa ... oa beuzet, arri beuzet, oh ! he mamm 'da ket taolet plê, an hini vras n'en em rente ket kont, gelvet e oa ar bomperien ha kaset diouzhtu da Sant Brieg, e oa leun a dour, o vont da... o vont da vervel e oa, beuzet e oa

[o - a a nøz be ˈto̞m ˌndejo ˈɑl po̞tˈkɛːs - ˈlɑkəd diw ˈviˑən waɹ bah ... - ˌhomɑ̃ døz ə ˌbla tɾeˈmeːnət - ˌiben ˈɑl - ˈtɾi bla - a ˌnˑi ˈviˑən wa wa ˈbœˑət - ˌɑj ˈbœˑət - o - i ˈmɑ̃m ˌda kə ˌtoˑlə ˈplɛ - ˌnˑi ˈvɹɑːz ˌnɔ̃n ɹɛnˌte kə ˈkɔ̃n - ˈgɛlwə wa bɔ̃ˈpɛjɛn a ˌkɑsə dyˈstyˑ də zɑ̃n ˈbɾiˑək - wa ˌlœˑn ˈduːɹ - ˌvɔ̃n tə ˌvɔ̃n tə ˈveɹwəl wa - ˈbœˑəd wa]

oh ! et... et il a eu chaud l'autre jour là mon gars, ils avaient mis les deux petites sur... dans la baignoire, celle-ci a euh... un an passé, l'autre, trois ans, et la petite était... était noyée, commençait à se noyer, oh ! sa mère n'avait pas fait attention, la grande ne se rendait pas compte, les pompiers avaient été appelés et envoyée tout de suite à Sant Brieg, elle était pleine d'eau, elle allait... elle allait mourir, elle était noyée

Frañswa ar Bihan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

« me zo laket da vervel », dre 'n avani 'h on kozh ha 'h on o c'hortoz da vervel

[me zo ˈlɑkəd də ˈveʁwəl - daˈvɛɲ hɔ̃ koːz a hɔ̃ ˈhɔʁto̞z də ˈveʁwəl]

« je suis destinée à mourir », puisque je suis vieille et que j'attends ma mort

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

o vont da vervel on-me

[vɔ̃n tə 'veʁwəl ɔ̃me]

je suis sur le point de mourir

Lusien Karluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi)

n'eus ket oad ebet da vervel

[nøs kə nwɑd bed də 'veʁwəl]

il n'y a pas d'âge pour mourir

Michel Talgen, 1951, Bear (dastumet gant Tangi)

hag eo bet aet deus ar gêr da vervel, na 'meus ket bet gouvezet pelec'h james, na bet kavet roud ebet

[a he̞ bed ɛd dəz ge̞:ɹ də 'veɹwəl na møs kə be gu've:ət ple̞h 'ʒɑ̃məs na be kɑ:d ɹu:d bet]

et il est parti de la maison pour mourir, je n'ai jamais su où, ni trouvé aucune trace

Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)

bremañ emañ ar c'hanigoù o vervel gant ar pest, hein ! hennezh zo arri un taol ivez memes tra, c'hoazh ne deu ket war an dud eo mat

[’bomɑ̃ mɑ̃ hɑ̃’ni:ɟo ’veʁwəl gɑ̃n pɛst ɛ̃ hẽ̞:s so ɑj nto:l ie mɔ̃stʁa hwɑs dœ kə waʁn dyt hɛ mɑ:t]

maintenant les canards sont en train de mourir de la peste, hein ! celle-là c'est quelque chose aussi quand même, et encore c'est bien, elle ne s'attaque pas à l'humain [litt. elle ne vient pas sur les gens]

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

geo, dresañ an tan a lâran, ampich anezhañ da vervel kwa peogwir e vije laket tammoù koad e-barzh

[ge̞w ’dɾesɑ̃ ntɑ̃:n ’lɑ:ʁɑ̃ ’hɑmpiʃ neɑ̃ də ’veʁwəl kwa py’gy:ʁ viʒe ’lɑkə ’tɑ̃mo kwɑd baʁs]

si, entretenir le feu que je dis, l'empêcher de s'éteindre quoi parce qu'on met des morceaux de bois dedans

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

e veze tud o veilh ar reoù o vervel

[viʒe tyd vɛʎ ʁew 'veʁwəl]

il y avait des gens qui veillaient les mourants

Jañ-Pier Ar C'hamm, 1948, Sant Laorañs (dastumet gant Tangi)

C'hwezh ar marv : arru eo tost da vervel.

Hwés maw : ayè tost de véweul.

[hwes maw ajɛ tost də vewəl]

L'odeur de la mort : il est mourant.

Herve Seubil : Arru eo c'hwezh ar marv ganiñ !

Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Julien)

Pa eo prest da vervel : gwall glañv, klañv-bras.

Pa è prést de vèweul : gwèl glan, klan braz.

[pa ɛ pʁest də vɛwəl] [gwɛl glã] [klañ braz]

Quand il est mourant : très malade.

Ivona Toudig, 1934, Bear (dastumet gant Julien)

Hennezh zo prest da vervel : nouet eo. Ha goude pa vije marv e vije sonet glas.

Hés zo prést de vélweul : noueut dè. A goudé pé vijé maw vijé zon-neut glaz.

[hes zo pʁest də velwəl nuət dɛ] [a gude pe viʒe maw viʒe zõnət glaz]

Il est mourant : il a reçu l'extrême onction. Et ensuite quand il était mort, on sonnait le glas.

Mari-Kler ar Gag, , Sant Laorañs (dastumet gant Julien)

bremañ emañ ar c'hanigoù o vervel gant ar pest, hein ! hennezh zo arri un taol ivez memes tra, c'hoazh ne deu ket war an dud eo mat

[’bomɑ̃ mɑ̃ hɑ̃’ni:ɟo ’veʁwəl gɑ̃n pɛst ɛ̃ hẽ̞:s so ɑj nto:l ie mɔ̃stʁa hwɑs dœ kə waʁn dyt hɛ mɑ:t]

maintenant les canards sont en train de mourir de la peste, hein ! ça c'est un sacré coup aussi quand même, et encore c'est bien, elle ne s'attaque pas à l'humain [litt. elle ne vient pas sur les gens]

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

Met anfin, e-barzh an ti ne vije ket dañjer dezhe da c'houeñviñ memestra, da vervel quoi.

[mɛ ãfin bah n'tiː vi'ʒekə 'dãːʒəʁ de̞ː də 'wɛ̃wni mos'tʁa – də 'vɛʁwəl kwa]

Mais enfin, dans la maison, elles ne risquaient pas de faner, da mourir.

Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)

o vont da vervel e vez

[vɔ̃n tə 'verwəl ve]

elle est sur le point de mourir [régulièrement, elle se plaint]

Ivet Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)

peogwir ec'h arrie reoù da vervel

[py'gy:r 'hɑjɛ rew də 'verwəl]

puisqu'il arrivait que certains meurent

Roje Dollo, 1932, Bear (dastumet gant Tangi)

'da ket c'hoant da vervel

[da kə hwɑ̃n də 'vɛrwəl]

elle ne voulait pas mourir

Selina Jagin, 1920, Bear (dastumet gant Tangi)

adalek ma 'mije sonet 'ba kreiz euh... ar blasenn eno, hop, e weles goulouioù o vervel partout

[’dɑ:lɛg ma miʒe ’zɔ̃:nəd bah kʁɛjz ə ’blɑsən ’e:no hɔp ’wɛ:lɛz go’lojo ’veʁwəl par’tut]

dès que j'avais sonné au milieu euh... de la place là-bas, hop, tu voyais des lumières s'éteindre partout [camp militaire]

Ifig Raoul, 1933, Bear (dastumet gant Tangi)

Kavet zo bet 39 frazenn.
12