Klask
« garje »
Frazennoù kavet : 8
-
🔗 me a garje a-walc'h
mé garché wac'h
[me gaʁʃe wax]
j'aimerais bien
Gant : Daniel ar Bihan, ganet e 1950 e Bear, o chom e Bear, tud bet ganet e Bear / Bear.
Bet neus labouret 'ba Penn-ar-Bed, ha desket traoù klevet enoDastumer : Julien
-
🔗 te a garje kaout
té garché kad
[te gaʁʃe kad]
tu aimerais avoir
Gant : Ivona Toudig, ganet e 1934 e Kawan, o chom e Bear, tud bet ganet e Komfort / Prad.
Dastumer : Julien
-
🔗 me a garje kaout
mé garché kad
[me gaʁʃe kad]
j'aimerais avoir
Gant : Ivona Toudig, ganet e 1934 e Kawan, o chom e Bear, tud bet ganet e Komfort / Prad.
Dastumer : Julien
-
👂 🔗 e vije o pilat anezhi ordin, ma vamm-gozh 'da he merc'h henañ, e vijent ordin war buhez... ma vamm, « ya ! me a garje a-walc'h e vijes o vont eu... » ha pilet ! ha pilet !
[...]
et elle la battait tout le temps, ma grand-mère avait sa fille aînée, elles étaient toujours à harceler... ma mère, « oui ! moi je voudrais que tu partes euh... » ha battue ! ha battue !
Gant : Mari Riou, ganet e 1944 e Plûned, o chom e Plûned, tud bet ganet e Plûned / Plûned.
Dastumer : Tangi (2023-08-16)
-
👂 🔗 « ma doue » a lâr an nen c'hoazh, ha goude eñ 'sikour ket an nen kalz ! kavet a ra dit e ra ? an doue 'sikour ket an nen kalz, « ma doue » a vez lâret, se zo kaoz e lâran dit, met eñ 'sikour ket an nen kalz, me a garje a-walc'h e raje 'vat
[ma ˌduˑe ˌlɑˑɹ ˈneːn ˌhwɑz a ˌguˑde ˈhẽ ʒiˌcuɹ kə ˈneːn ˌkɑls - ˌkɑ ɹa ˌdid ɹa - ən ˈduˑe ʒiˌcuɹ kə ˈneːn ˌkɑls - ma ˌduˑe ve ˈlɑˑɹət - ˌze zo ˈkoːz ˌlɑˑɹɑ̃ dit - mɛ ˌhe̞ ʒiˌcuɹ kə ˈneːn ˌkɑls - me ˌgɑɹʃe ˈwɑx ˌɹɑʃe hat]
« mon dieu » qu'on dit encore, et pourtant lui il n'aide pas beaucoup l'homme ! tu trouves qu'il le fait ? le dieu d'aide pas beaucoup l'homme, « mon dieu » que l'on dit, c'est pour ça que je te dis, mais lui n'ai pas beaucoup l'homme, j'aimerais bien qu'il le fasse
Gant : Jañ ar Wern, ganet e 1934 e Bear, o chom e Sant Laorañs, tud bet ganet e Bear / Ploueg.
Dastumer : Tangi
-
👂 🔗 n'emañ ket ar c'hiz da lazhañ an dud (merte se ?), marteze e vo ya ! ya ! ya, me garje a-walc'h 'vat, me a skrivfe ha lâret pas eu... derc'hen warnon, lesken ac'hanon da bartiañ trankil
[ˌmɑ̃ kə ˈhiːs tə ˈlɑhɑ̃ ˈndyt mɛɹtəze - maˌteˑze vo ˌjɑ ˌjɑ - ˌjɑ - me ˌgɑɹʃe ˌwɑx hat - me ˈskɹĩvfe a ˈlɑːɹəd ˌbopət pɑs ə - ˈdɛɹhɛn ˌwaɹnɔ̃ - ˈlɛskɛn ˌɑ̃ˑnɔ̃ baɹˈtiˑɑ̃ ˈtɹɑ̃ŋkil]
l'habitude n'est pas à tuer les gens (pour autant ?) [euthanasie], peut-être que ça viendra oui ! oui ! oui, moi j'aimerais bien, moi j'écrirais pour dire de ne pas euh... insister avec moi, de me laisser partir tranquillement
Gant : Ived Gwilhou, ganet e 1935, o chom e Pederneg, tud bet ganet e Plouizi / Langonned.
Dastumer : Tangi
-
🔗 me a garje a-walc'h mont ivez
[me 'gɑrʃe wɑh mɔ̃n ie]
j'aimerais bien partir aussi
Gant : Selina Jagin, ganet e 1920 e Bear, o chom e Bear, marvet e 2015.
Dastumer : Tangi
-
👂 🔗 Ha feiz goude, ha neuze Maman 'na lavaret dezhañ, a-benn neuze a-raok 'da lavaret dezhañ quoi, dont da debriñ e verenn ha e goan du-mañ, ma karje, pa garje quoi.
A fé goudé, a neuhé, Mamañ na lât téañ, bènn neuhé rok da lât téañ quoi, don de dibi i vèrn a i goan du-mañ, ma karché, pé garché quoi.
Et ensuite, Maman lui avait dit, avant ça elle lui avait dit de venir manger le midi et le soir chez nous, s'il voulait, quand il voulait.
Gant : plac'h, ganet e 1925 e Bear, o chom e Trezelan (Bear), marvet e 2021.
Dastumer : Riwal