Stummioù : gwak ; gwakañ ; wak ;
aze 'h eo gwak
['ɑhe hɛ gwɑk]
là c'est mou [sol]
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi 00/0000)
▶ e-lec'h eo gwak, e foñs ar pri
[le̞h ɛ gwɑk vɔ̃:s pri: ɑhɛ]
là où c'est mou, au fond de l'argile là
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi 00/0000)
ar gwakañ
['gwɑkɑ̃]
le plus mou
Lusien ar C'harluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi 00/0000)
▶ Met a-wezhioù e vije start ribotat. Ah ya. Se a depante deus e vije an amzer, pa vije yen an amzer, ne deue ket ken mat an amann er-maez quoi, ha pa vije re domm, ne vije ket ezhomm da dreiñ re brim peotramant ec'h ae gwak diouzhtu muioc'h quoi.
[mɛ 'we̞ːʒo viʒe 'staʁt ʁi'bɔtət – a ja – ze de'pãte døz viʒe 'nãmzəʁ – pa viʒe 'yiːn 'nãmzəʁ de kə ken 'maːd nã'mãn 'me̞ːs kwa – a pa viʒe 'ʁedɔm viʒe kəd 'eːm 'dʁɛŋ 'ʁebʁim – pe'tamãn he̞ 'gwaːk dus'tuː 'myɔχ kwa]
Mais c'était parfois difficile de baratter. Ah oui. Ça dépendait du temps. Quand il faisait froid, le beurre n'apparaissait pas aussi bien, et quand il faisait trop chaud, il ne fallait pas tourner trop vite ou bien il devenait tout de suite plus mou.
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal 00/0000)
gwak-kaer
[gwɑk:ɛʁ]
très mou
Lusien ar C'harluer, 1928, Bear (dastumet gant Tangi 00/0000)