An hengounioù dre gomz > Touiñ > Daonet e vo ma ene !
daonet e vo ma ene !
['dɑwnə vo ma 'iɲe]
que mon âme soit damnée [victoire incroyable, exceptionnelle] !
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
nann, daonet e vo ma ene !
[nɑ̃n 'dɑ̃wnə vo ma 'i:ne]
non, damné soit mon âme !
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
oh ya daonet vo ma ene !
[ja 'dɑ̃wnədvo ma ɲe]
oh oui damné soit mon âme [je le connais évidemment] !
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
daonet vo ma ene !
['dɑ̃wnə vo ma ɲe]
que je sois damné !
Manuel Aofred, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
daonet e vo ma ene !
['dawnə vo mə 'i:ɲe]
damné soit mon âme, c'est pas croyable !
Herve ar Beleg, 1957, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ daonet e vo mil ma ereoù paotr !
[’dɑ̃wnəd ə vo mil me’reo pɔt]
que soient damnées mille de mes âmes !
Ifig Raoul, 1933, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ hemañ 'na kazi mezh deus e vamm-gaer, « daonet e vo ma ene memes tra ivez »
['hemɑ̃ na 'kɑhe me:z døz i vɑ̃m'gɛ:r 'dɑ̃wnə vo ma ɲe mos'tʁɑ: ie]
celui-ci avait presque honte de sa belle-mère, « que mon âme soit damnée quand même aussi »
Aleñ Toudig, 1968, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ daonet e vo ma ene !
['tɑ̃wnəd vo ma 'i:ne]
damnée soit mon âme !
Jañ ar Wern, 1934, Sant Laorañs (dastumet gant Tangi)
▶ daonet e vo ma ene emezañ !
['dɑ̃wnəd vo 'mi:ne meɑ̃]
que damnée soit mon âme dit-il !
Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ daonet e vo ma ene, te n'eo ket tomm da dorn !
['dɑ̃wnə vo 'mi:ne te ne̞ kə tɔm də dɔɹn]
que damnée soit mon âme, ta main n'est pas un chaude !
Lusieñ Minous, 1926, Bear (dastumet gant Tangi)
Damen e vo mereoù !
[’dãːmənə’vome’ʁeo]
Juron dont le sens exact est inconnu.
Plac'h, 1954, Plouvagor (dastumet gant Riwal)
▶ Daon e vo ma ene, daon e vo ma ene, daon e vo ma ene.
[dãwn vo 'miːne]
Que mon âme soit damnée. [juron]
Plac'h, 1925, Trezelan (Bear) (dastumet gant Riwal)
daonet e vo ma ene !
['dɑ̃wnə vo 'mi:ne]
que damnée soit mon âme !
Janin An Aodren, 1939, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ triwec'h gwech 'neus kaset ac'hanon du-hont, an eil ma... service d'egile, ezhomm 'na da gaout ac'hanon klañv, « met damen e vo ma ene, me n'on ket klañv emezon-me ! »
[tɾiˈwɑx kweʃ nøs ˌkɑsəd ɑ̃w ˌdyˑən - nɛj ma - ˌse̞ɹvis deˈgiːle - ˌem na də ˌgɑˑd ˌɑ̃w ˈklɑ̃ˑ - mɛ ˈdɑ̃mən ə vo ma ˈiːne - me ˌnɔ̃ kə ˈklɑ̃ˑ ˌmɔ̃me̞]
il m'a envoyé dix-huit fois là-bas, d'un... service à l'autre, il avait besoin de me trouver malade, « mais que damnée soit mon âme, moi je ne suis pas malade dis-je ! »
Frañswa ar Bihan, 1931, Bear (dastumet gant Tangi)
▶ daonet e vo ma ene memestra !
[ˈdɑ̃wnəd vo ma ˈiːne mo̞sˈtɾɑ]
que damnée soit mon âme quand même !
Jañ ar Wern, 1934, Sant Laorañs (dastumet gant Tangi)